Στις 11 Νοεμβρίου γιορτάζεται στη Γερμανία η ημέρα του Αγίου Μαρτίνου (Martinstag). Ο Άγιος Μαρτίνος ήταν αρχικά ιππότης. Ένα κρύο πρωινό είδε στο δρόμο ένα γέρο ζητιάνο που τουρτούριζε από το κρύο. Χωρίς να το πολυσκεφτεί, έκοψε το μανδύα του στη μέση και έδωσε το ένα κομμάτι στο ζητιάνο, για να ζεσταθεί. Το ίδιο βράδυ ο Μαρτίνος είδε στο όνειρο του το Χριστό με τη μορφή του ζητιάνου. Μετά από αυτό έφυγε απ’ το στρατό και βαφτίστηκε χριστιανός. Έγινε μοναχός και αφιέρωσε τη ζωή του στο να βοηθάει δυστυχισμένους ανθρώπους. Οι άνθρωποι τον αγάπησαν και ήθελαν να τον κάνουν επίσκοπο. Αυτός όμως ντρεπόταν και κρύφτηκε σε ένα στάβλο με χήνες. Αυτές όμως έκαναν πολύ θόρυβο και τον πρόδωσαν και έτσι έγινε επίσκοπος. Τα σύμβολα του είναι ο μανδύας και η χήνα. Τη μέρα του Αγίου Μαρτίνου, μόλις σκοτεινιάσει, τα παιδιά βγαίνουν στους δρόμους κρατώντας φαναράκια, πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι και τραγουδούν. Επίσης ανάβουν φωτιές και τα πιο τολμηρά πηδούν από πάνω.
Παίρνοντας λοιπόν κι εμείς αφορμή από αυτό το δημοφιλές έθιμο που γιορτάζεται σε όλο τον γερμανόφωνο χώρο από τα παιδιά της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης κυρίως και από τους δασκάλους τους, οργανώσαμε κι εμείς μια παρέλαση στο σχολείο με τα χειροποίητα Φαναράκια των παιδιών αναμμένα.
Αφού πρώτα τα παιδιά ήρθαν σε επαφή με την ιστορία του Αγίου Μαρτίνου και τα έθιμα της μέσω μιας σύντομης προβολής Animation ταινίας, προσεγγίσαμε το θέμα γλωσσολογικά, πολιτισμικά αλλά και γαστριμαργικά μέσα από κουίζ και παιχνίδια μνήμης. Εν συνεχεία μάθαμε ένα παραδοσιακό τραγούδι αφιερωμένο στον Άγιο Μαρτίνο, ανάψαμε τα Φαναράκια, τα οποία κατασκευάστηκαν με πολύ μεράκι από την πλευρά των παιδιών, και παρουσιάσαμε το έθιμο τραγουδώντας σε άλλες τάξεις του σχολείου μας.
